Gewonnen

Ik heb al heel wat dingen gemaakt voor Project Yarnway. Zoveel dat mij andere breiwerken er wat bij in schieten. Maar met succes, want de augustus challenge heb ik gewonnen!

Mijn Mario sjaal werd als leukste gezien in de back to school contest.



Het gaat met name om de 'eeuwige' roem, veel prijzen zijn er niet aan verbonden.
Maar ik heb toch een leuk haakpatroon en leuke steekmarkeerders gekregen. Toch nog iets tastbaars van mijn succes.


De bijdrage voor september staat alweer op de runway, wie weet wat dat gaat brengen.

Het jongentje in het schilderij

Of liever, de kleding van het jongentje in het schilderij....

Deze maand was de opdracht bij Project Yarnway je te laten inspireren door een stuk uit de collectie van het metropolitan museum. En wat een collectie het is. Na een paar uur door de eerste stukken gedwaald te hebben ben ik maar eens gaan filteren. Als Nederlandse zijnde heb ik gekozen voor een Dutch stuk en ook dat leverde nog vele pagina's aan kunst op.
Ik heb geaarzeld bij mooie kleurijke schilderijen. Om te verwerken in een sockblank en er dan een mooi paar sokken van te maken. Is het niet geworden, wie weet een volgende keer.
Ik heb gedacht aan mooi gevormd aardewerk, om een mooie vorm tas van de te maken. Is het ook niet geworden, maar de gedachte is eveneens blijven hangen.

Mijn keuze is uiteindelijk gevallen op dit schilderij van een onbekende Nederlandse schilder.


(www.metmuseum.org)

Het kleurenwerk en de vorm van de kleding van het jongentje heb ik geprobeerd weer te geven in een tas.



De tas bestaat uit 3 compartimenten, waarvan alleen de middenste doorloopt tot boven. Dit middenste compartiment is hoog en smal, geschikt voor boeken of mijn ringband met patronen.
Aan de onderkant loopt het breiwerk breder uit en zijn er een compartiment aan voor en achterzijde van de tas.



Deze compartimenten worden aan hun bovenzijde met een rits naar het midden compartiment toegevouwen. De rits wordt verstopt onder de band met strikken.



De breinaalden zijn natuurlijk niet de handvaten die ik op het oog had. Hier moet ik nog een paar geschikte stukjes rondhout voor vinden.
Ook is de bodem niet helemaal naar wens, waarschijnlijk gaat die er ooit nog eens onderuit om vervangen te worden door een verstevigd exemplaar.

Mario sjaal

Weer een maand voorbij, dus een nieuwe inzending voor Project Yarnway.
Deze keer heb ik een paar avonden tot diep in de nacht zitten breien om het maar op tijd af te krijgen.

De thema van de augustus opdracht was 'Back to School'. Verdere invulling was vrij.
Nou kon mijn zoon voor dit schooljaar wel een sjaal gebruiken. Hij is niet zo'n sjalenkind, maar er zijn soms van die dagen dat je toch wel zo'n ding nodig hebt. Om hem te kunnen overhalen de sjaal te gebruiken moet het natuurijk wel eentje zijn die hij mooi vindt.
Vandaar dit thema:



De hele sjaal meet zo'n 120 cm:



Het is dubbel gebreid, dus de achterkant is precies tegengesteld:



De sjaal is gebreid van sokkenwol op pennen 2.25 mm. Geen wonder dat er toch best veel tijd in ging zitten.

Het dubbelbreien ging op zich wel makkelijk. Bij dubbel breien staan de steken van de voor en achterzijde van de sjaal om en om op de pen. Om en om brei je dus een steek van de voorzijde en de achterzijde. De truuk is nu om bij de steken van de achterzijde, die je averechts breit, de draad van de voorzijde voor de steek te houden.
Wanneer je zoals ik kleuren kunt inbreien op de continentale manier met 2 kleuren in 1 hand, dan is dit dubbel breien eenvoudig. De steken van de voorzijde worden gewoon recht gebreid met de draad die het dichts bij de vingenpunt ligt en de steken van de achterzijde worden op zijn Noors averechts gebreid, waarbij je de naald voor het insteken van de steek onder beide draden doorsteekt.

Ooit, wanneer ik de tijd ervoor kan/wil vrijmaken, zal ik het patroon in de computer zetten zodat ik er een pdf van kan maken. Maar nu heb ik het nog te druk met mijn kauni trui en een roze versie van deze sjaal voor mijn meisje, met natuurlijk Peach en Toadette en hun vriendinnen.

Juli opdracht

Voor de juli opdracht van Project Yarnway op ravelry moest er iets Kerstigs gemaakt worden. Verdere invulling was vrij. Of je nu iets speciaals voor jezelf of voor onder de boom wilde maken of een kleinigheidje, je ging je gang maar.
Omdat ik het grootste gedeelte van de maand op de camping zat heb ik voor een klein projectje gekozen. Een Kerstsokje voor in de boom of om in een kaart te versturen.

Net op de valreep is hij op de runway gezet.

Juni opdracht Project Yarnway

De mei opdracht is nog steeds niet afgerond, maar voor juni ben ik deze keer gelukkig op tijd.

De opdracht was iets te maken voor iemand die op vakantie gaat en daarbij natuurlijk een verhaal waarom deze persoon, die ook fictief mag zijn, dit nodig heeft.

Ik had onlangs een leuk roze katoentje voor mijn meiske gekocht wat nog lag te wachten op een bestemming. En zij gaat dit jaar kamperen. Bij kamperen horen voor mij afritsbroeken en andere functionele kleding dus de keuze viel op een topje met bijpassende shrug.


De shrug was 4 dagen voor de deadline af, dus nog 4 dagen voor een topje en liefst iets sneller, zodat ik voor het einde van de maand ook nog foto's op model kon maken. Gelukkig dacht ik er op tijd aan dat ik ook nog een aftandse breimachine heb staan. Aangeschaft om sockblanks op te maken, maar natuurlijk ook geschikt voor ander recht toe recht aan breiwerk.
Dus in 1 dag hier de pandjes op gemaakt. Had ik nog ruim 2 voor de afronding.


Het garen is Katia Cotton Comfort, erg prettig garen, ook voor op de machine. Het patroon is aan mijn eigen brein ontsproten en niet op schrift gesteld.

Glaskralen

In het najaar heb ik bij plusactiviteiten een cursus glaskralen maken gevolgd. In vier avonden heeft Mirjam ons de beginselen van het maken van kralen van glas bijgebracht.
De eerste avond begon met een veiligheidsinstructie en materiaaluitleg, waarna we onze eerste stringer mochten trekken en de eerste kraaltjes mochten maken. Dat viel nog niet mee, maar na een uurtje waren we toch al aan het decoreren met stippen.
De tweede avond kregen we een zelf uitgezocht glassetje tot onze beschikking, zodat we de rest van de avonden kralen konden maken die leuk bij elkaar zouden passen. We storten ons wederom op de stippen, maar ook luchtbelletjes en bloemetjes komen aan de orde. De derde avond leren we de bloemen inpakken in helder glas en de laatste avond mogen we lekker doorgaan met het daarvoor geleerde en legt Mirjam de streepjeskraal uit.

Van alle kralen heb ik een leuke armband gemaakt. De kralen zijn verre van perfect, maar daar zie je op een afstandje lekker niets van.



Vooral het encasen behoefd nog een flinke verbetering. Ook zijn de kralen niet allemaal even rond.

Ik vond de cursus dusdanig leuk dat ik me ben gaan orienteren om dit ook thuis te kunnen gaan doen. Van de Sint krijg ik het boek Glaskralen maken en kan ik me al lekker inlezen.

Om de tijd totdat ik mijn spulletjes bij elkaar heb te vullen boek ik nog een workshop bij Mirjam. Als gevorderde mag ik me verder op het encasen storten en met een stempel gaan werken. De eerste kralen maken valt eigen nog wel even tegen, die 2 maanden er tussen merk je wel. Maar na de lekkere lunch gaat het weer als vanouds en doet het glas weer redelijk wat ik wil.



De grootste gestempelde kraal heb ik in een hanger verwerkt, ook al zitten er wat butsjes in. Het was blijkbaar erg gezellig warm in de japanse bubbels, waardoor de warmte binnenin de kraal het oppervlak weer wat zachter heeft gemaakt.



Via marktplaats heb ik van iemand die met kralen maken gestopt is spullen overgenomen. Wat glas, een bril, vermiculiet, losmiddel, wat mandrellen en een bakje waar je je gedipte mandrellen in kunt zetten. De mandrellen zaten nog in het losmiddel, maar dat was zo beschadigd dat ik ze toch maar eerst schoongemaakt heb en opnieuw heb gedipt.

Jolanda heeft me aan een brander geholpen en na nog wat gereedschap (en natuurlijk wat extra glas) besteld te hebben kon ik van start. Nou, de eerste poging viel bitter tegen. De bril bleek geen didymium bril te zijn, waardoor ik vrijwel niets van mijn kraal kon zien en last van mijn ogen kreeg. Dat was al snel einde oefening, eerst een goede bril aanschaffen.
Nadat de juiste bril (en natuurlijk nog wat glas) binnen was kon ik op gaan voor ronde 2. Gewoon lekker wat spelen met glas.



Mijn dochtertje vindt het paddestoeltje helemaal te gek. Bij de kleine blauwe kraal ging de telefoon en het encasen van bloemen wil nog steeds niet zo goed lukken. Niet op de foto staan 2 totaal mislukte kralen waarbij het losmiddel al tijdens het branden los liet. Omdat de 2 kralen die ik de eerste keer gemaakt heb ook nog eens allebei geknapt waren heb ik het vermiculiet vervangen door japanse bubbels, vanaf dat moment geen geknapte kralen meer.

Bij gebrek aan een vast plaatsje waar ik kan branden zit ik aan eettafel of in de keuken. Op zich geen probleem, maar de herrie van de brander zorgt er wel voor dat ik dit niet kan doen als er andere personen in de kamer aanwezig zijn. Dus het aantal brandmomenten is zeer beperkt, voor een half uurtje haal ik de hele zooi niet uit de garage en van boven. Na een weekje dus weer verder oefenen.

De volgende ronde heb ik met nieuwe potje losmiddel aangesproken, en gelukkig blijft sindsdien de kraal netjes aan de mandrel vastzitten tijdens het branden.
Deze keer heb ik me alleen op de fritjes gestort. Een fritstringer gemaakt en wat kraaltjes.



Helaas is de stringer van de kraal gesprongen, die was niet ver genoeg ingebrand.
Ook komen de kralen erg moeilijk los van de madrellen, gelukkig heb ik ook nog mandrellen in andere maten aangeschaft. Die even door een vlam gehouden en vetvrij gemaakt om ze de volgende keer te kunnen testen.

De keer erna heb ik me weer met het frit bezig gehouden, nu een setje die ik in een sleutelhanger voor mijn nichtje heb verwerkt.



En zowaar, bij de nieuwe mandrellen komen de kralen zonder grof geschut los. Wat een feest.

Bij mijn laatste bestelling had ik allemaal roze glasjes uitgekozen. Een aantal laat ik nog even rusten, omdat het blijkbaar wat meer ervaring vereist om ze te verwerken, maar de eerste poging is ook best leuk geworden.



Bij het encasen wat meer aandacht aan het goed laten aansluiten van het glas gegeven en het ging alweer een stukje beter. Het alabaster glas in de bloemen kralen is nu echt mijn favoriet, wat een leuk kleurtje.

Als laatste zet ik nog een plaatje van mijn ster neer. Op zich nog best hoog gegrepen, maar toch best wel aardig gelukt al zeg ik het zelf.



Al met al kan ik best begrijpen dat degene van wie ik het glasmateriaal heb overgenomen gestopt is. Die verkeerde bril was eigenlijk ondoenlijk, het losmiddel liet tijdens het branden los en waar het wel bleef zitten wilde het na afloop niet van de mandrel. Pas nu ik eigenlijk alles behalve het glas heb vervangen loopt het soepel. Wel dure glasjes ondertussen.

Ravelympics deel 2

De spelen liggen al weer even achter ons en ik ben in alle drie de onderdelen op tijd gefinished.

Hoogste tijd om de foto's op de blog te zetten.

Als eerste de polswarmers:



Gemaakt van zwarte sokkenwol (Botter IJselmuiden) met stenboden kralen.
De helft van de benodigde kralen zat al op de wol omdat ze over waren van de vorige polswarmers. De overige kralen heb ik deze keer toch maar uitgeteld zodat ik niet een overdaad aan kralen voor me uit zat te schuiven.

Mijn laatste olympische effort is een eigen ontwerp. Op ravelry is ook een groep "Project Yarnway" als eigen variant van Project Runway. Elke maand een nieuwe opdracht voor het breien of haken van ons eigen ontwerp.
De maand februari was de eerste maand en had als opdracht iets te ontwerpen en te maken van garen uit je eigen voorraad. Hierbij moest het ook nog jou als ontwerper weergeven.
Die voorraad zat wel snor, genoeg garen om uit te kiezen. Maar het mij als ontwerper weergeven... Poeh, hoe doe je dat.
Ik vind kleuren inbreien erg leuk, gevarieerd en in tegenstelling tot kabels schiet het ook nog eens lekker op. Dus kleurtjes. En ik houd wel van wat rekenwerk in het ontwerp, dus ben ik er in gedoken en heb aangebreide mouwen uitgerekend die er uit zien als een ingezette mouw met mouwkap.



Het garen is over van mijn eigen top met korte mouwen, waarvan ik nog 1.5 bol grijs, een beetje wit en een halve bol van beide roze tinten over had. Genoeg voor een top voor mijn kleine meiske met een niet al te brede rand erin.



De 'vlecht' onder en boven de rand rond het mooi af.
Voor de mouwen heb ik een excel sheet opgezet, zodat ik precies kon uitrekenen hoeveel ik op welke manier moest minderen.



Aan de achterzijde zit een splitje met een knoop en dat is maar goed ook, want de halsopening was anders wel wat krap.
Ik heb er de wedstrijd niet mee gewonnen, wat ik ook niet verwacht had. Maar het was toch wel leuk om in de bovenste helft te eindigen. Op naar de volgende ronde met als opdracht iets te maken van materiaal dat niet voor breien of haken verkocht wordt.

Ravelympics

Op ravelry worden tijdens de olympische spelen eigen spelen gehouden.
Ik doe mee op drie onderdelen:
Beading Biathlon
Designer Original Dance
Scarf Super-G

De beading biathlon is op de helft. Ik heb net de kralen voor de 2e polswarmer opgezet.
De designer original dance is nagenoeg af, er moet alleen nog een knoopje aan en het moet nog even opgespannen worden.
Voor de scarf super G ben ik gefinished.



Het is een moebius van Drops Fabel sokkenwol.
Het breidt wel vreemd, zo'n moebius. Je begint vanuit het midden met een dubbele lus in de rondbreinaald en breidt dus ieder rondje aan onder en bovenkant (voor zover die er zijn) een stukje erbij.

Update van wat af is

Alweer zo lang niet geblogd, dus valt er weer veel te laten zien.

Voor de kerst heb ik voor in huis leuke kurkgnoompjes gemaakt. Of te wel korknisse.
Hiervoor heb ik het restje noro van mijn shawl gebruikt en dat gaf mooi verlopende kleurtjes.



Mijn meiske wilde graag een roze muts en daar had ik mooi nog wat restjes Cascade 220 voor liggen. Het is de "I heart pompoms" geworden. Zonder pompoms overigens.



Voor mezelf een paar leuke wanten, ook met garen uit de voorraad. Dat ruimt lekker op zo. De palmkant is vrij eenvoudig:



Maar de voorkant is voorzien van plaatjes en tekst ;-).



Het patroon komt uit Vogue Knitting en is de Snowbird Mittens van Elli Stubenrauch

Als laatste de poezentrui voor mijn meiske. Uit het prachtige boek Norsk Strickedesign. Het boek is in het Noors, maar ik kom er toch wel redelijk uit.





Het garen is baby merino van drops. Dit heb ik ook gekocht voor mijn peace sweater, maar ik heb nu besloten dat het toch nog te dik is. De trui wordt dan te groot. Dus heb ik daarvoor weer ander garen wat op naalden nummer 2 wordt gebreid. Het zal wel lang gaan duren voordat dat klaar is.