Eindelijk af

Nou ja, eigenlijk is hij al een tijdje af, maar hij heeft lang op de afwerking moeten wachten. En toen ook nog lang op de foto. Zonde, want het blijkt een heerlijk vest te zijn geworden, die ik al met veel plezier gedragen heb.

En waar gaat het dan over? Over de Kauni natuurlijk! Oh, had ik daar in al die tijd nog nooit over geblogd? Een kleine historie dan maar.

Drie jaar geleden kocht ik op de handwerkbeurs in Zwolle 3 bollen Kauni regenboog garen voor een trui of vest voor mijzelf. Eenmaal thuis besloot ik dat ik het tegen elkaar in breien van twee bollen regenboog wat te druk van kleur vond en bestelde ik er 2 bollen zwart bij voor de contrast kleur. Dus was er 1 bol Kauni over en daar zette ik een Clapotis mee op.
Na ongeweer drie kwart van de bol bleek er een knoop in te zitten. Dat is op zich niet zo erg, maar het kleurverloop liep hierbij niet door. Snel 1 van de andere 2 bollen gepakt om verder te kunnen en wat bleek toen, 1 bol was toch net even anders. In de regenboog van die bol zat geen blauw maar iets bruin/zwartigs. Had ik dus weer garen te weinig voor mijn trui of vest.
De clapotis werd wel heel mooi en lekker warm.





Afijn, er was onder tussen alweer een jaar voorbij, dus op de beurs in Zwolle kocht ik een nieuwe bol Kauni. Deze keer extra goed lettend op de kleurcode en voor de zekerheid ook maar even in de bol zelf gekeken. Ik kon weer verder.

Ik besloot dat ik een vest wilde maken en liet me onder andere inspireren door haar vest. Ik wilde alleen geen raglan, maar wilde een seamless set-in sleeve proberen. Of wel een normaal armsgat en mouwkop, maar wel alles naadloos gebreid.
Gelukkig kon ik beginnen met een flink stuk lijf, kon ik er nog even over nadenken hoe ik de schouders ging doen.

De kleuren deden het in ieder geval erg leuk.



Met behulp van verschillende bronnen, onder andere de boeken van Elisabeth Zimmermann, had ik in een Excel sheet het schema voor de schouders opgezet. Eerst nog twee mouwen tegelijk gebreid. Aan 1 stuk, zodat de kleuren mooi gelijk bleven en ik niet twee keer hele einden garen eruit hoefde te halen om het verloop van het lijfdeel aan te houden. Nadat de mouwen gestikt en doorgeknipt waren konden ze met de body verbonden worden. Het rekensommetje bleek aardig goed te werken, zodat ik na al het breien met een klein naadje op de schouder over bleef (en natuurlijk nog de naad in de mouwen).



Omdat een gebreid beleg me wat dik leek, heb ik een stukje elastisch satijnband over de naden gezet. De schouder is best goed geslaagd, al zeg ik het zelf.



Afgerond met de bies en de knopen aangezet. Over die laatste ben ik niet zo tevreden, wellicht ga ik nog op zoek naar zwarte knopen. Maar voorlopig kan ik hem aan.