Zylphia Cowl

Op Ravelry is een groep waar ontwerpers testbreisters voor hun nieuwste ontwerpen kunnen vragen. Zo af en toe zit er een ontwerp bij wat mij aanspreekt, zoals in het verleden de Texel Mittens.

Onlangs stond er een leuke cowl op en laat ik daar nou net nog een leuk garentje voor hebben liggen (Colinette Jitterbug). Het ontwerp is van Stephannie Tallent. Een leuke cowl met een voor mij nieuw steekpatroontje erin, Honeybee lace.

Mijn proeflapje bleek de juiste breedte en bijna de juiste hoogte te hebben, dus ik ben gewoon op de voorgeschreven naalden van start gegaan.

Na een paar avondjes breien en een hele avond mazend afkanten kon ze geblockt worden.



Na het Eucelan badje bleek de cowl iets gegroeid, maar dat is geen probleem.



Resultaat: een leuke cowl voor de komende lente.

Annis

Een paar weken geleden was er weer de jaarlijkse Handwerkbeurs in Zwolle en zoals gebruikelijk wilde ik er weer met de trein naar toe.
Het fijne van de trein is dat je lekker iets anders kunt doen terwijl je bijna 'vanzelf' op je bestemming aankomt. Ik had dus een boek bij me en een breiwerkje.
Nu had ik een paar dagen voor de beurs enkel mijn Peace op de pennen staan en dat is nou niet echt een werkje voor op een krap treinbankje. Dus er moetst een nieuw werkje komen voor onderweg.

Annis had ik al een tijdje bij mijn favorieten staan en uit de projecten op Ravelry bleek dat 70 gram Wollmeise net genoeg zou zijn voor dit leuke sjaaltje. En laat ik nou nog 68 gram over hebben van de Doornroosje van de Peach sjaal. Als ik dan de nupps door kralen vervang zou het net genoeg moeten kunnen zijn (hoop ik).



De twee avonden voor de beurs snel het deel met de kralen afgerond, want kralen en trein leken me ook niet zo'n fijne combinatie. En zo heb ik in de trein heerlijk kunnen breien aan het recht toe recht aan gedeelte. En twee dagen later was zij alweer af, een lekker vlot breiwerkje. En 68 gram bleek inderdaad net genoeg, er was nog een paar meter over.



Op de foto ligt Annis nog vastgeprikt, een actie foto moet nog volgen. Wie weet tijdens de volgende beurs, de brei en haak dagen in Nieuwegein. Wat zal ik daarvoor eens op de pennen zetten?

En hoe gaat het met 'Peace'

Bijna 2 jaar geleden blogde ik het eerste over Peace, een kooptrui van Dale of Norway.
Van foto's die iemand op Ravelry had gemaakt van deze trui maakte ik het patroon en een zoektocht naar geschikt dun garen begon.
Dit leidde tot enkele proeflapjes en na 3 verschillende keuzes kwam er een uiteindelijke wolkeuze.
Het werd Malabrigo Merino Lace, te breien op naalden van 2.25 mm dikte.
Langzaam vordert de trui, wie weet kan ik hem volgend winter aan.

Peach

De Mario sjaal heeft een zusje.

Toen mijn kleine mop de sjaal van haar broer zag wilde zij er ook eentje. Maar dan natuurlijk wel in een meisjeskleur en met de meiden uit de Mario spellen erop.
Het idee voor de Peach sjaal was geboren. Op de sjaal heeft Peach gezelschap van Toadette en Birdo.



Verder is zij hetzelfde als haar broer, ook met sterren aan de uiteinden.



Het roze garen is Wollmeise Doornroosje, een erg mooie mix van rood en roze. De contrastkleur is neutrale sokkenwol van de Lidl. Bijna heiligschennis om dit samen met Wollmeise te gebruiken, maar in mijn voorraad was het het enige wat er goed bij pastte.



De kleine meid is erg blij met haar sjaal en zag kans hem na 3 dagen gebruik al kwijt te zijn. Gelukkig is de sjaal weer teruggevonden.

Eindelijk af

Nou ja, eigenlijk is hij al een tijdje af, maar hij heeft lang op de afwerking moeten wachten. En toen ook nog lang op de foto. Zonde, want het blijkt een heerlijk vest te zijn geworden, die ik al met veel plezier gedragen heb.

En waar gaat het dan over? Over de Kauni natuurlijk! Oh, had ik daar in al die tijd nog nooit over geblogd? Een kleine historie dan maar.

Drie jaar geleden kocht ik op de handwerkbeurs in Zwolle 3 bollen Kauni regenboog garen voor een trui of vest voor mijzelf. Eenmaal thuis besloot ik dat ik het tegen elkaar in breien van twee bollen regenboog wat te druk van kleur vond en bestelde ik er 2 bollen zwart bij voor de contrast kleur. Dus was er 1 bol Kauni over en daar zette ik een Clapotis mee op.
Na ongeweer drie kwart van de bol bleek er een knoop in te zitten. Dat is op zich niet zo erg, maar het kleurverloop liep hierbij niet door. Snel 1 van de andere 2 bollen gepakt om verder te kunnen en wat bleek toen, 1 bol was toch net even anders. In de regenboog van die bol zat geen blauw maar iets bruin/zwartigs. Had ik dus weer garen te weinig voor mijn trui of vest.
De clapotis werd wel heel mooi en lekker warm.





Afijn, er was onder tussen alweer een jaar voorbij, dus op de beurs in Zwolle kocht ik een nieuwe bol Kauni. Deze keer extra goed lettend op de kleurcode en voor de zekerheid ook maar even in de bol zelf gekeken. Ik kon weer verder.

Ik besloot dat ik een vest wilde maken en liet me onder andere inspireren door haar vest. Ik wilde alleen geen raglan, maar wilde een seamless set-in sleeve proberen. Of wel een normaal armsgat en mouwkop, maar wel alles naadloos gebreid.
Gelukkig kon ik beginnen met een flink stuk lijf, kon ik er nog even over nadenken hoe ik de schouders ging doen.

De kleuren deden het in ieder geval erg leuk.



Met behulp van verschillende bronnen, onder andere de boeken van Elisabeth Zimmermann, had ik in een Excel sheet het schema voor de schouders opgezet. Eerst nog twee mouwen tegelijk gebreid. Aan 1 stuk, zodat de kleuren mooi gelijk bleven en ik niet twee keer hele einden garen eruit hoefde te halen om het verloop van het lijfdeel aan te houden. Nadat de mouwen gestikt en doorgeknipt waren konden ze met de body verbonden worden. Het rekensommetje bleek aardig goed te werken, zodat ik na al het breien met een klein naadje op de schouder over bleef (en natuurlijk nog de naad in de mouwen).



Omdat een gebreid beleg me wat dik leek, heb ik een stukje elastisch satijnband over de naden gezet. De schouder is best goed geslaagd, al zeg ik het zelf.



Afgerond met de bies en de knopen aangezet. Over die laatste ben ik niet zo tevreden, wellicht ga ik nog op zoek naar zwarte knopen. Maar voorlopig kan ik hem aan.